Czego pragnie Twoja dusza

Przeczytałam wczoraj takie zdanie: czego pragnie Twoja dusza? I to zdanie przykuło dość mocno moją uwagę, mimo że na co dzień czytam wiele różnych inspirujących tekstów, wpisów, książek… Ale to zdanie, to pytanie mocno mnie przyciągnęło i zaczęło we mnie rezonować. 

Czego pragnie moja dusza?

I podczas wieczornej medytacji zaczęły przychodzić mi do głowy odpowiedzi. 

Zwykle tak jest, że gdy zatopimy się w ciszy, zamkniemy oczy, to te odpowiedzi same przychodzą. 

Czego pragnie dusza, to nie jest to, czego pragnie ego, nasz umysł, nie są to nasze codzienne potrzeby, nie jest to coś, czego oczekuje od nas otoczenie. 

Dusza pragnie rzeczy niematerialnych. 

Dusza pragnie szczęścia. Szczęścia, które może być przejawiane w różny sposób, np. poprzez bycie naprawdę sobą, bycie wolnym, bycie niezależnym od opinii innych, często ważnych dla nas osób. 

Dusza pragnie rozwijać się, wzrastać, otaczać się pięknem i dobrem. Dusza nie chce nieść za sobą negatywnego bagażu. 

Dusza jest nieposkromiona i zawsze, kiedy będziesz próbować ją stłamsić albo ściszyć jej głos, prędzej czy później wyjdzie to z Twojego ciała w postaci dyskomfortu, bólu, niezadowolenia, niezgody, być może choroby.

Dlatego znajdź dla siebie czasem chwile, kiedy możesz być tylko Ty i Twoja dusza. Kiedy możesz się w niej zanurzyć i poczuć, że nią jesteś. Nie swoim ego, nie swoimi materialnymi potrzebami, nie słabościami, skłonnościami, kompleksami, złością…

Dusza nie ma słabości, dusza jest czysta, dusza się nie myli. 

Daj dojść do głosu swojej duszy.